lang voordat schepen op GPS vertrouwde om hun locatie te identificeren – en zelfs vóór radio-navigatiesystemen zoals Loran, vertrouwden schepen op een nog indrukwekkend geavanceerde implicaties van het identificeren van hun positie: traagheidsvaart. De theorie is eenvoudig: als u een paar zeer nauwkeurige gyroscopen en accelerometers aan boord houdt, kunt u berekenen waar u ten opzichte van uw vorige positie bent. Omdat elektronische gyros en accelerometers overal zijn, dacht [Sebastian] dat hij een bezoek zou hebben bij het creëren van zijn eigen inertiaal navigatiesysteem.
De moeilijkheid bij het gebruik van deze methode is dat elke gyroscoop onveranderlijk enige fout heeft. Omdat de metingen van de Gyros en Accelerometers samen zijn geïntegreerd, is de fout ook geïntegreerd, wat resulteert in een versterkingsfout als de tijd doorgaat. Met een paar slimme algoritmen en zeer goede sensoren is het mogelijk om deze fout te verminderen.
[Sebastian] heeft geen erg geweldige hardware – hij werkt alleen met een accelerometer / gyro breakout bord dat goed genoeg is voor experimentele doeleinden. Na het lezen van de accelerometer-gegevens met een Arduino, is hij in staat om alle sensorgegevens vast te leggen en het in een python-script te lezen.
De volgende stappen zijn om een goed algoritme te achterhalen om alle sensorgegevens te integreren en mogelijk een barometer en magnetisch kompas toe te voegen voor een betere vergoeding voor fouten. Het project bevindt zich nog in de vroege fasen, maar ziet als hoe een traaglijk navigatiesysteem een van de technische triomfen van het begin van de 20e eeuw is, wachten gretig in afwachting van de voortgangsupdates.